นโยบายการพัฒนาเมืองจีน กรณีศึกษาเขตเศรษฐกิจพิเศษเซินเจิ้น

โดย นางสาวกรวีร์ กั้นเกษ

บทคัดย่อ

การศึกษาเขตเศรษฐกิจพิเศษเซินเจิ้น มณฑลกว่างตง (กวางตุ้ง) ประเทศจีน มีวัตถุประสงค์ 3 ประการ คือ ศึกษาปัจจัยที่ทำให้เมืองเซินเจิ้นได้รับเลือกเป็นเขตเศรษฐกิจพิเศษแห่งแรกของจีน ศึกษาผลจากการพัฒนาเมืองเซินเจิ้นที่ส่งผลต่อเศรษฐกิจจีน และศึกษาปัจจัยที่ทำให้การจัดตั้งเขตเศรษฐกิจพิเศษประสบความสำเร็จ กรณีศึกษาจีนกับอินเดีย โดยมีวิธีการศึกษาคือ ศึกษาข้อมูลจากการทบทวนวรรณกรรม เอกสารบทความทางวิชาการ และเอกสารที่เกี่ยวข้อง

จากผลการศึกษาสรุปได้ว่าปัจจัยที่ทำให้เมืองเซินเจิ้นได้รับเลือกเป็นเขตเศรษฐกิจพิเศษแห่งแรกของจีนนั้นมี 4 ประการ คือ ปัจจัยด้านนโยบายจากรัฐบาลจีน ปัจจัยด้านการเลือกที่ตั้ง ปัจจัยด้านแรงงาน และปัจจัยด้านสภาวการณ์ภายนอก ซึ่งภายหลังจากการจัดตั้งเขตเศรษฐกิจพิเศษนั้นได้ส่งผลด้านเศรษฐกิจของประเทศจีนในหลายด้าน อาทิ อัตราการเติบโตทางเศรษฐกิจ ค่าเฉลี่ยรายได้ต่อหัวประชากร ค่าสัมประสิทธิ์จีนี อัตราการว่างงาน การลงทุนจากต่างประเทศ และการขยายพื้นที่พิเศษที่รัฐบาลจีนอนุญาตให้ดำเนินกิจกรรมทางเศรษฐกิจอย่างเสรี เป็นต้น ทั้งนี้ผู้วิจัยยังได้นำเขตเศรษฐกิจพิเศษเซินเจิ้นของจีนมาเปรียบเทียบกับเขตเศรษฐกิจพิเศษอินเดียในด้านปัจจัยที่ทำให้การจัดตั้งเขตเศรษฐกิจพิเศษประสบความสำเร็จด้วย

ดาวน์โหลด บทความวิจัย