การวิเคราะห์ความได้เปรียบโดยเปรียบเทียบของการส่งออกข้าวประเทศเวียดนาม

โดย นางสาวพันธริกา นิทัศน์กุศล

บทคัดย่อ

สารนิพนธ์เรื่องการวิเคราะห์ความได้เปรียบโดยเปรียบเทียบของการส่งงออกข้าวประเทศเวียดนาม มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปริมาณ มูลค่า และตลาดส่งออกข้าวที่สำคัญของประเทศเวียดนาม รวมถึงวิเคราะห์จุดอ่อน จุดแข็ง โอกาสและอุปสรรค (SWOT Analysis) และความได้เปรียบโดยเปรียบเทียบ(Revealed Comparative Adventage : RCA) ในการส่งออกข้าวของเวียดนามเปรียบเทียบกับประเทศไทย โดยมีวิธีการศึกษาโดยใช้ข้อมูลสถิติปริมาณและมูลค่าการส่งออกข้าวของเวียดนามในการวิเคราะห์ตลาดส่งออกข้าวที่สำคัญ ปริมาณ มูลค่าการส่งออก และคำนวณค่าความได้เปรียบโดยเปรียบเทียบ และใช้ข้อมูลเชิงทุติยภูมิที่รวบรวมจากแหล่งข้อมูลต่างๆในการวิเคราะห์ SWOT Analysis

ผลการศึกษาพบว่า ปริมาณและมูลค่าการส่งออกข้าวของเวียดนาม ในช่วงปี 2551-2555 มีการขยายตัวเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง แต่หลังจากปี 2556 เป็นต้นมา มีปริมาณและมูลค่าที่ลดลง โดยมีสาเหตุหลักมาจากคู่แข่งที่เพิ่มมากขึ้น ส่วนตลาดส่งออกข้าวหลักของเวียดนามตั้งแต่ปี 2551 ส่วนใหญ่เป็นกลุ่มประเทศในทวีปเอเชีย ได้แก่ จีน ฟิลิปปินส์ อินโดนีเซีย มาเลเซีย สิงคโปร์ ฯลฯ รองลงมาคือ แอฟริกา ได้แก่ โกตดิวัวร์ กานา เซเนกัล ฯลฯ จากการวิเคราะห์ SWOT Analysis พบว่า ข้าวเวียดนามมีจุดแข็งคือพื้นที่ปลูกและการพัฒนาสายพันธุ์เพื่อลดต้นทุนและจำหน่ายในราคาที่ถูกกว่าคู่แข่ง แต่ในขณะเดียวกันประเทศคู่แข่งอย่างไทยก็ยังเป็นที่ไว้วางใจในตลาดข้าวคุณภาพสูงมากกว่า และจากการวิเคราะห์ค่าความได้เปรียบโดยเปรียบเทียบ (RCA) ของเวียดนามและไทย มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 20.75 และ 17.92 ตามลำดับ โดยทั้งสองประเทศมีค่าความได้เปรียบโดยเปรียบเทียบมากกว่า 1 หมายความว่า มีความได้เปรียบในการส่งออกข้าวไปยังตลาดโลก แต่ตั้งแต่ ปี 2551 ค่า RCA ของเวียดนามลดลงอย่างต่อเนื่องและลดลงมาจนต่ำกว่าไทยตั้งแต่ปี 2557 เป็นต้นมา

ดาวน์โหลด บทความวิจัย

icon-pdf