โดย นางสาวอภิญญา เสาวแก้ว
บทคัดย่อ
บทความวิจัยการศึกษาภาพของคนเวียดนามในสังคมไทยในวรรณกรรมเกียวบาวนาจอกวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาภาพของคนเวียดนามในสังคมไทยที่ปรากฏผ่านวรรณกรรมเกียวบาวนาจอก ของภาณุมาศ ภูมิถาวร โดยศึกษาภูมิหลังด้านประวัติศาสตร์การอพยพเข้ามาในประเทศไทย ภาพสะท้อนคนเวียดนามในสังคมไทย และกลวิธีการเล่าเรื่อง
ผลการศึกษาพบว่า การอพยพเข้าสู่ไทยของชาวเวียดนาม เริ่มตั้งแต่ในสมัยอยุธยาจนถึงหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 แต่การอพยพครั้งใหญ่คือ การหนีการปราบปรามของฝรั่งเศสที่ท่าแขกมายังจังหวัดนครพนม เพราะเป็นจุดที่ใกล้และตั้งรกรากในบ้านนาจอก ซึ่งฉากหลังของวรรณกรรม เกียวบาวนาจอก ดังปรากฏในภาพสะท้อนนี้ ได้แก่ ที่อยู่อาศัย อาชีพ อาหาร พิธีกรรม ภาษา ตลอดจนการปลูกฝังจิตสำนึกรักชาติของชาวเวียดนาม
การรับรู้ภาพของคนเวียดนามในเกียวบาวนาจอกผ่านมุมมองของคนใน คือ สายตาของลูกหลานชาวเวียดนามอพยพรุ่นที่ 2 จะเห็นว่า คนเวียดนามสามัคคี ขยัน อดทน และรักประเทศชาติ ซึ่งสอดคล้องกับกลวิธีการเล่าเรื่องที่ถ่ายทอดมุมมองของเด็กชายชาวญวน เป็นการเล่าเรื่องแบบ “ตัวละคร-ผู้นิทัศน์” สลับกับ “ผู้เล่าเรื่อง-ผู้นิทัศน์” ส่งผลให้ผู้อ่านมีอารมณ์ร่วมไปกับตัวละคร นอกจากนี้การใช้ตัวละครหลัก เป็นเด็กชายชาวเวียดนามอพยพรุ่นที่ 2 ที่เกิดและเติบโตในประเทศไทย ยังแสดงให้เห็นความรู้สึกในส่วนที่คนเวียดนามอพยพมีต่อแผ่นดินไทย ด้วยความน่าสนใจทำให้วรรณกรรมเรื่องนี้จึงเป็นวรรณกรรมที่สานสัมพันธ์ไทยกับเวียดนาม
ดาวน์โหลด บทความวิจัย
