โดย นางสาวเมธิชา อุบลเลิศ
บทคัดย่อ
ในสังคมปัจจุบันได้มีการแบ่งแยกความเป็นมนุษย์ออกห่างจากกันมากขึ้นโดยมองผ่านศักดิ์และสิทธิที่ทุกคนพึงมี และโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้พิการได้ถูกเลือกปฏิบัติในหลายด้าน ยกตัวอย่างเช่น การไม่รับคนพิการเข้าสถานศึกษา หรือการไม่รับคนพิการเข้าทำงาน ซึ่งเป็นอุปสรรคสำคัญที่ทำให้คนพิการไม่มีโอกาสพัฒนาคุณภาพชีวิตอย่างเท่าเทียมกับคนทั่วไป ในการวิจัยนี้ผู้วิจัยได้ทำการศึกษา รูปแบบ วิธีการที่ผู้พิการใช้ในการแสดงที่สะท้อนผ่านศิลปะการแสดงชุด Hand in Hand และศึกษาถึงปัจจัยที่ส่งเสริมให้ผู้พิการสามารถก้าวข้ามขีดจำกัดและสามารถลุกขึ้นยืนหยัดได้รวมถึงการอยู่ร่วมกับผู้คนและสภาพสังคมในปัจจุบันได้ โดยไร้อุปสรรคทั้งด้านร่างกายและจิตใจ ผลการศึกษาพบว่า ผู้พิการสามารถใช้กระบวนการสร้างสรรค์ทางศิลปะ เป็นสื่อผ่อนคลายด้วยการระบายความรู้สึก ความต้องการปรารถนา ความเก็บกดคับข้องใจ ความสุข ความทุกข์ ความเจ็บปวด ตลอดจนปัญหาอุปสรรคนานัปการ เพราะศิลปะเป็นความรู้ที่ไม่เกี่ยวกับข้อเท็จจริง จึงไม่ใช่เรื่องถูก-ผิด แต่เป็นเรื่องอารมณ์ความรู้สึก ดังนั้น ศิลปะจึงเป็นเครื่องมือที่จะทำให้เกิดสมาธิ การรู้จักและยอมรับตนเอง มีความสุขในการสร้างสรรค์หรือการเรียนรู้ ก่อให้เกิดความคิดเชิงบวก อันได้แก่ เกิดความรักและเคารพตนเอง รู้สึกถึงความมีศักดิ์ศรีแห่งความเป็นมนุษย์
ดาวน์โหลด บทความวิจัย
