โดย นางสาวพิชญ์ปอร โชคดีพาณิชย์
บทคัดย่อ
สารนิพนธ์นี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาลักษณะพื้นที่ของพระราชวังต้องห้าม และอำนาจกับพื้นที่ของ พระราชวังต้องห้ามโดยศึกษาข้อมูลผ่านเอกสาร และการลงพื้นที่เก็บข้อมูล และนำแนวคิดทฤษฎีทางสังคมศาสตร์ เรื่องพื้นที่และอำนาจ มาใช้ในการวิเคราะห์
ผลการศึกษาพบว่าการเปลี่ยนแปลงลักษณะและอานาจของพระราชวังต้องห้าม สามารถแบ่งลักษณะการเปลี่ยนแปลง ได้ 5 ยุคดังนี้
- ยุคก่อสร้างพระราชวังต้องห้าม (สมัยจักรพรรดิหย่งเล่อ – ยุคสิ้นสุดราชวงศ์หมิง)
ในยุคแรกจักรพรรดิเป็นผู้ที่มีอำนาจสูงสุด ผู้คนที่อาศัยอยู่ภายในพระราชวังต้องห้ามจะถูกควบคุมพื้นที่ โดยห้ามออกจากพระราชวังถ้าไม่ได้รับอนุญาต ควบคุมร่างกาย มีการปฏิบัติตามกฎระเบียบอย่างเคร่งครัด - ยุคซ่อมแซมพระราชวังต้องห้าม (สมัยราชวงศ์ชิง –ก่อนจักรพรรดิปูยีขึ้นครองราชย์)
อำนาจภายในพระราชวังต้องห้ามกษัตริย์ยังคงเป็นผู้ที่มีอำนาจสูงสุดดังเดิม เกิดการปฏิวัติ กบฏ บ้านเมืองเกิดสงครามขึ้น มีการโจมตีพระราชวังต้องห้าม เพื่อลดทอนอำนาจของจักรพรรดิผ่านทางพื้นที่ - ยุคกษัตริย์องค์สุดท้ายที่อยู่ภายในพระราชวังต้องห้าม (จักรพรรดิปูยีขึ้นครองราชย์ –สละราชย์บัลลังก์)
หลังจากเกิดการปฏิวัติ จักรพรรดิปูยีถูกควบคุมพื้นที่อยู่ที่บริเวณพระราชวังชั้นใน ถูกลดทอนอำนาจภายในพระราชวังและการบริหารประเทศ รัฐบาลใหม่เข้ามาควบคุมดูแลพระราชวังต้องห้าม จากพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์เปลี่ยนเป็นพื้นที่ท่องเที่ยว - ยุคพิพิธภัณฑ์พระราชวังต้องห้ามกับรัฐบาลจีนที่เข้ามามีบทบาท (สมัยรัฐบาลเข้ามามีบทบาท – ปัจจุบัน)
รัฐบาลเข้ามามีบทบาทในการดูแลพระราชวังต้องห้ามอย่างเต็มรูปแบบ อำนาจทั้งหมดเป็นของรัฐบาล รัฐบาลมีการเปลี่ยนแปลงการใช้พื้นที่ โดยพระราชวังต้องห้ามกลายเป็นพื้นที่ท่องเที่ยว และพื้นที่ทางเศรษฐกิจแทน - ความเป็นจีนผ่านพระราชวังต้องห้าม
ความเชื่อในเรื่องของสี ความเป็นชาย และชาตินิยมที่ปรากฏผ่านพระราชวังต้องห้ามตั้งแต่สมัยก่อสร้างจนถึงปัจจุบัน
ดาวน์โหลด บทความวิจัย
