แหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติ : กรณีศึกษามณฑลเสฉวน

โดย นางสาวนวรัตน์ วีรวินันทนกุล

บทคัดย่อ

การศึกษาเรื่องแหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติ : กรณีศึกษามณฑลเสฉวน มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการดึงดูดใจให้นักท่องเที่ยวเดินทางมาแหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติในมณฑลเสฉวน เพื่อจัดเส้นทางแหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติในมณฑลเสฉวน โดยมีการศึกษาและวิเคราะห์ข้อมูลจากเอกสารที่เกี่ยวข้องทางด้านการท่องเที่ยวและแผนที่ และข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่าง 200 ตัวอย่าง

ผลการศึกษาพบว่า ปัจจัยที่มีผลต่อการดึงดูดใจให้นักท่องเที่ยวเดินทางมาแหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติในมณฑลเสฉวน คือ นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่รักธรรมชาติและการสำรวจ ชอบปีนเขา เดินป่าและภูมิทัศน์ตามธรรมชาติของเสฉวน ตั้งแต่ทะเลสาบไปจนถึงภูเขาและหุบเขา ตามลำดับ ในส่วนของการจัดเส้นทางแหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติในมณฑลเสฉวน สามารถจัดเส้นทางแหล่งท่องเที่ยวได้ 4 เส้นทาง โดยแหล่งท่องเที่ยวทั้ง 4 เส้นทาง จะใช้ระยะเวลาในการท่องเที่ยวเป็นเวลา 3-6 วัน ช่วงเวลาที่เหมาะสมแก่การท่องเที่ยว คือ เดือนเมษายน เป็นช่วงฤดูใบไม้ผลิที่อุทยานแห่งชาติจิ่วไจ้โกวและอุทยานแห่งชาติหวงหลง ฤดูนี้จะเป็นช่วงที่มีน้ำในทะเลสาบมากและอาจจะมีฝนตกเล็กน้อย ทำให้พืชพรรณบริเวณน้ำตกจิ่วไจ้โกวและทะเลสาบอุดมสมบูรณ์ และเป็นช่วงที่อากาศพอดี (สำหรับคนไทย) เดือนมิถุนายน เป็นช่วงฤดูร้อนที่ภูเขาซื่อกู่เหนียงซาน เป็นช่วงที่ดอกไม้บนภูเขาบาน สามารถลงไปเล่นน้ำในลำธารที่เกิดจากการละลายของหิมะบนภูเขาได้ เดือนพฤศจิกายน ภูเขาหิมะซีหลิง เป็นช่วงฤดูหนาว สามารถสัมผัสอากาศหนาวในสถานที่ที่มีหิมะและเพลิดเพลินกับกิจกรรมต่างๆบนภูเขาหิมะซีหลิง ได้แก่ แผ่นเลื่อนหิมะ สกีหิมะ ม้าลากเลื่อนหิมะ บอลลูน เป็นต้น ช่วงเดือนมกราคม ภูเขาเอ๋อเหมยหรือภูเขาง้อไบ๊ สามารถชมวัดเป้ากั๋ว วัดที่ใหญ่และสวยที่สุดบนภูเขา เพลิดเพลินกับวิวบนยอดเขาจินติ่ง ซึ่งมีทิวทัศน์อันสลับซับซ้อนด้วยภูเขาเหนือชั้นเมฆ นมัสการสิ่งศักดิ์สิทธิ์บนยอดเขา (สมัตภัทธโพธิสัตย์)

ดาวน์โหลด บทความวิจัย