นางสาวรามนรี รอดเลิศ
บทคัดย่อ
บทความวิจัยเรื่อง การท่องเที่ยวเชิงนิเวศแบบเนิบช้า (slow life) ในประเทศเวียดนาม มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและนำเสนอแนวคิดและทฤษฎีของการท่องเที่ยวเชิงนิเวศแบบเนิบช้าในประเทศเวียดนาม ซึ่งกำลังเป็นกระแสนิยมในปัจจุบันในระดับนานาชาติ เพื่อศึกษาและนำเสนอรูปแบบการท่องเที่ยวแบบเนิบช้าของประเทศเวียดนามและของอีกหลายๆ ประเทศ เพื่อศึกษาพัฒนาการของการท่องเที่ยวเชิงนิเวศแบบเนิบช้าในประเทศเวียดนามและอิทธิพลของปัจจัยในด้านที่ส่งผลต่อการท่องเที่ยวเชิงนิเวศแบบเนิบช้า โดยมีวิธีการศึกษาจากเอกสาร แนวคิด ทฤษฎีและงานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยวเชิงนิเวศของประเทศเวียดนาม โดยการศึกษาข้อมูลจากแบบสอบถามของสำนักงานสถิติของจังหวัด Cà Mau (ก่า มาว) ของประเทศเวียดนาม กับบุคคลที่ทำธุรกิจหรือมีประสบการณ์ด้านการท3องเที่ยวเชิงนิเวศในจังหวัด Cà Mau ประเทศเวียดนาม (พื้นที่ท่องเที่ยว Tân Tây Nam (เติน เตย นาม) ในชุมชน Hòa Thành (ฮว่า แถ่ง); พื้นที่ท่องเที่ยวเชิงนิเวศในชุมชน) โดยมีการวิเคราะห์ปัจจัยจากการสำรวจเพื่อทดสอบปัจจัยที่มีอิทธิพลและระบุปัจจัยที่คิดว่าจะส่งผลต่อการท่องเที่ยวเชิงนิเวศแบบเนิบช้าในประเทศเวียดนาม และทำการวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้วิธีการให้คะแนนเฉลี่ยและจัดอันดับของระดับอิทธิพลของปัจจัยที่มีผลต่อการที่มีผลต่อการท่องเที่ยวเชิงนิเวศแบบเนิบช้าในประเทศเวียดนาม
จากผลการวิจัยพบว่าจากการศึกษากลุ่มตัวอย่างแนวคิดและทฤษฎีที่เกี่ยวข้องสามารถอธิบายถึงลักษณะรูปแบบและพื้นฐานของการท่องเที่ยวเชิงนิเวศแบบเนิบช้าได้ โดยรูปแบบคือ เน้นการท่องเที่ยวที่เข้าหาธรรมชาติ สัมผัสกับวิถีชีวิต วัฒนธรรม และมุ้งเน้นกระจายรายได้ไปสู่ท้องถิ่น และเน้นพัฒนาสายผลิตภัณฑ์การท่องเที่ยวสำหรับผู้สูงอายุ พร้อมนำเสนอสิ่งจูงใจและบริการที่เหมาะสมกับอายุ โดยมีปัจจัย 4 ประการที่ส่งผลต่อการท่องเที่ยวเชิงนิเวศแบบเนิบช้าในประเทศเวียดนามได้แก่ ปัจจัยด้านสภาพภูมิอากาศ ปัจจัยด้านเศรษฐกิจ ปัจจัยด้านกิจกรรมและกระบวนการปัจจัยด้านสังคมและวัฒนธรรม